کتاب مقدس و ساده زیستن

کتاب مقدس و ساده زیستن

پیش از تلاش برای ارائه دیدگاهی مسیحی از ساده زیستن ، لازم است عقیده رایجی را که می گوید دیدگاه کتاب مقدس درباره موضوعات اقتصادی مبهم است ، رد کنیم . اغلب احساس می کنیم برخورد ما با ثروت موضوعی کاملاً شخصی است . برخی می گویند تعلیم کتاب مقدس در این مورد شـدیداً بسته به تفسیر شخصی است ، سعی می کنیم به خود بقبولانیم که خود عیسی شخصاً به موضوعات عملی اقتصادی نپرداخته است.

با مطالعه جدی کتاب مقدس در می یابیم که خلاف این صادق است . احکام کتاب مقدس علیه بهره کشی از مسکینان و گردآوری ثروت ، کاملاً صریح و روشن اسـت . کتاب مقدس تقریباً تمامی ارزش های اقتصادی جامعه معاصر را به چالش می طلبد . مثلاً عهد عتیق به طور خاص به عقیدهٔ رایج مالکیت خصوصی مطلق ، اعتراض می کند . زمین از آن خدا اسـت و از این رو نمی تواند برای همیشه در مالکیت کسی قرار بگیرد . ( لاویان ۲۳:۲۵ ) . به همین علت در سـال یوبیل همه زمینها به صاحبان اولیه شان بازگردانده می شد . در واقع ، طبق کتاب مقدس ، ثروت نیز از آن خداست ، و یکی از اهداف مقرر شدن سال یوبیل ، توزیع مجدد ثروت به طور منظم بود . چنین دیدگاهی بنیادین در مورد مسائل اقتصادی ، تقریباً همه باورها و عملکردهای امروزی را نقض می کند . اگر بنی اســــــرائیل قانون یوبیل را وفادارانه رعایت می کرد ، ضربه مهلکی بر معضل همیشگی غنی تر شدن اغنیا و فقیرتر شدن فقرا وارد می شد .

کتاب مقدس پیوسته و با قاطعیت به روح بندگی اشاره می کند که حاصل سرسپردگی بت پرستانه به مال دنیا است . سراینده مزمور می گوید : و هر چند بر دارایی تان افزون گردد ، دل بدان مبندید . ( مزمور ۱۰:۶۲ ) .حکم دهم از ده فرمان ، در نهی آزمندی و شهوت درونی ” داشتن ” است که به دزدی و بهره کشی منجر می شـود . نویسنده فرزانه امثال می گوید : « آنکه بر ثروت خویش توکل کند ، سقوط خواهد کرد » ( امثال ۲۸:۱۱ ) .

کتاب مقدس و ساده زیستن

عیسی بر ضد مادی گرایی عصر خود اعلان جنگ کرد ( به نظرم او علیه مادی گرایی عصر حاضر نیز اعلان جنگ می کند ) . در زبان آرامی ، اصطلاح ” مامونا ” را بـرای پول و ثروت به کار می بردند ، و عیسی آن را به عنوان رقیبی برای خدا محکوم نمود : « هیچ غلامی دو ارباب را خدمت نتواند کرد ، زیرا یا از یکی نفرت خواهد داشت و به دیگری مهر خواهد ورزید ، و یا سرسپرده یکی خواهد بود و دیگری را خوار خواهد شمرد . نمی توانید هم بنده خدا باشید و هم بنده پول » ( لوقا ۱۳:۱۶ ) . او مکرراً و به دور از هر ابهامی در مورد موضوعات اقتصادی سخن گفت .

عیسی فرمود : « خوشابه حال شما که فقیرید ، زیرا پادشاهی خدا از آن شماست » و « وای بر شما که دولتمندید ، زیرا تسلی خود را یافته اید » ( لوقا ۲۰ : ۶ و ۲۴ ) . او به طرزی گویا و ملموس نشان داد که ورود شـخص ثروتمند به پادشاهی خدا از گذشتن شتر از سوراخ سوزن دشوارتر است . البته با خدا همه چیز ممکن است ، ولی عیسی دشواری رستگار شدن فرد ثروتمند را می دانست . او می دانست که ثروت چگونه می تواند بر انسان تسلط یابد . او واقف بود که « … هرجا گنج ماست ، دل ما نیز آنجا خواهد بود . » ، و دقیقاً به همین خاطر بود که به ما فرمان داد : « بر زمین گنج میندوزید » ( متی ۱۹ : ۶ و ۲۱ ) . منظور او این نبود که دل ما باید جایی باشد ( یا نباشد ) که گنج ما آنجاست . بلکه می گفت هر جا گنج بیابید ، دلتان نیز آنجا خواهد بود .

او به مرد جوان ثروتمند توصیه کرد نه تنها دل از مال دنیا بکند ، بلکه اگر پادشاهی خدا را می خواهد ، خود را از شر اموالش خلاص سازد ( متی ۲۲-۱۶ : ۱۹ ) . او فرمود : « بهوش باشید و از هرگونه حرص و آز بپرهیزید ، زیرا زندگی انسان به فزونی دارایی اش نیست » ( لوقا ۱۵:۱۲ ) . و مسیح به کسانی که در جستجوی خدا آمده بودند چنین مشورت داد : آنچه دارید بفروشید و به فقرا بدهید ، برای خود کیسه هایی فراهم کنید که پوسیده نشود ، و گنجی پایان ناپذیر در آسمان بیندوزید . ( لوقا ۳۳:۱۲ ) . او مثل کشاورز ثروتمندی را بازگو کرد که تمام زندگی اش را صرف احتکار به قول ما احتیاط و دوراندیشـی کـرده بود ، و او را احمق خواند .( لوقا ۱۶ : ۱۲-۲۱ ) . و فرمود اگر واقعاً پادشاهی خدا را می خواهیم ، بایــد مثل بازرگانی که برای خریدن مرواریدهای گرانبها تمام زندگی اش را فروخت ، حاضر باشیم برای بدست آوردن آن همه چیزمان را بفروشیم ( متی ۴۵ : ۱۳ و ۴۶ ) . او همه پیروانش را به زندگی شادمانه و فارغ از دغدغه مال و منال خوانده است . « اگر کسی چیزی از تو بخواهد به او بده ، و اگر مال تو را غصب کند ، از او بازمخواه » ( لوقا ۳۰ : ۶ ) .

کتاب مقدس و ساده زیستن

عیسی بیش از هر موضوع اجتماعی دیگری درباره مسئله اقتصاد سخن گفته است . اگر خداوند ما در جامعه نسبتاً ساده خود ، لازم می دید تا این حد بر خطرات روحانی ثروت تأکید ورزد ، چقدر بیشتر ما که در جامعه ای مرفه زندگی می کنیم ، باید مسئله اقتصاد را جدی تلقی کنیم .

رسالات عهدجدید نیز به این مسئله پرداخته اند . پولس می گوید : اما آنان که ســودای ثروتمند شـدن دارند ، دچار وسوسه می شوند و به دام امیال پوچ و زیانباری گرفتار می آیند که موجب تباهی و نابودی انسـان می گردد . ( اول تیموتاؤس ۹ : ۶ ) . و نیز می گوید اسقف نباید ” پولدوست ” باشـد . ( اول تیموتاؤس ۳ : ۳ ) . خادم کلیسا نباید در پی منافع نامشروع باشد. ( اول تیموتاؤس ۸ : ۳ ) . نویسنده رساله به عبرانیان می فرماید :

زندگی شما بری از پولدوستی باشد و به آنچه دارید قناعت کنید ، زیرا خدا فرموده است : تو را هرگز وانخواهم گذاشـت ، و هرگز ترک نخواهم کرد. ( عبرانیان ۵ : ۱۳ ) . یعقوب جنگها و کشتارهای ناشی از شهوت مال اندوزی را نکوهش می کند : « حسرت چیزی را می خورید ، اما آن را به دست نمی آورید . از طمع مرتکب قتل می شـوید ، اما باز به آنچه می خواهید نمی رسید ، جنگ و جدال برپا می کنید … » ( یعقوب ۱ : ۴ ۲ ) . پولس طمع را نوعی بت پرستی نامیده و به کلیسای قرنتس حکم می نماید در مورد فردی که طمع کار اسـت انضباط شدیدی به کار گیرند ( افسسیان ۵ : ۵ ؛ اول قرنتیان ۵ : ۱۱ ) . او طمع را در ردیف زنا و دزدی قرار ا می دهد و علناً می گوید آنان که گرفتار این رذایل اند ، وارث پادشاهی خدا نخواهند شد . پولس به ثروتمندان اندرز داد که نه بر ثروت خویش ، بلکه به خدا اعتماد کنند و آن را سخاوتمندانه با دیگران تقسیم نمایند ( اول تیموتاؤس ۱۷ : ۶-۱۹ ) .

البته باید اضافه کنم که خواست خدا این است که ما به قدر کافی توانایی مادی داشته باشیم . هم فقر باعث بدبختی می شود و هم ثروت زیاد . فقر تحمیلی چیز بدی است و باید آن را رد کرد . همچنین کتاب مقدس از خطای ریاضت کشی در نمی گذرد . کلام خدا آشکارا ، مکرراً و با قاطعیت می گوید که آفرینش نیکو است و باید از آن بهره مند گردیم . اما ریاضت یا رهبانیت ، بین عالمی نیکو و روحانی و عالمی شریر و مادی تمایز قائل می شود ، و رستگاری را در بی اعتنایی شدید به ابعاد مادی زندگی می داند . ریاضت و ساده زیستن یکی نیستند . شباهتهای سطحی و ظاهری بین ایـن دو نباید اختلافـات فاحش آنها را مخدوش سـازد . ریاضت تملک را رد می کند ، لیکن ساده زیستن بدان جایگاهی صحیح می بخشد . و همچنین نمی تواند جایی برای زمینی که در آن شیر و شهد جاری است بیابد ، در حالیکه ساده زیستن می تواند از این موهبت الاهی کمال لذت را ببرد . ریاضت فقط با فقر و ذلت اقناع می شود ، حال آنکه ساده زیستن هم در فقر و ذلت اقناع می یابد و هم در فراوانی . ( فیلیپیان ۱۲ : ۴ ) .

کتاب مقدس و ساده زیستن

ساده زیستن تنها چیزی است که می تواند به طرز مؤثری زندگی ما را از نو جهت بخشـد ، آن هم به گونه ای که از داراییمان لذت ببریم ، بدون آنکه باعث تباهی ما شود . بدون ساده زیستن ، یا تسلیم نگرش ” مامونا ” ی عصر حاضر شریر خواهیم شد ، یا به ورطه ریاضت کشی شریعت گرایانه و غیر مسیحی سقوط خواهیم کرد . هر دو به بت پرستی خواهد انجامید ، و هر دو از لحاظ روحانی مهلک است .

کلام خدا مملو از شرح موهباتی است که خدا به فراوانی برای قومش تدارک دیده اسـت . « زیرا یهوه خدایت تو را به زمین نیکو در می آورد … زمینی که … در آن محتاج هیچ چیز نخواهی شد . » ( تثنیه ۷ : ۸-۹ ) . همچنین مملو از هشدارهایی است در مورد دیدگاه ناصحیح نسبت به مواهب الأهـى . « مبادا در دل خود بگویی که قوت من و توانایی دست من این توانگری را برایم پیدا کرده است » ( تثنیه ۱۷ : ۸ ) .

انضبـاط روحانی ساده زیسـتـن دیـدگاه لازم را فراهـم می نماید . ساده زیستن ما را قادر می سازد موهبتهای الاهی را همچون هدایایی بپذیریم که از آن ما نیستند ، و می توانیم با فراغ بال آنها را با دیگران قسمت کنیم . وقتی در می یابیم کتاب مقدس هم مادی گرایی و هم ریاضت گرایی را یکسـان تقبیح می کند ، به درک صحیحی از چارچوب ساده زیســتن مسیحی نائل می آییم .

برگرفته از کتاب انضباط روحانی

نویسنده : ریچارد فاستر

دانلود کتاب مسیحیت چیست؟