خداوند چگونه ما را هدایت می‌کند؟ بخش چهارم

خداوند چگونه ما را هدایت می‌کند؟

۳. سومین راهی که خداوند ما را از طریق آن هدایت می‌کند مشاوره افراد مقدس است.

به عبارت دیگر دریافت راهنمایی از سایر مسیحیان و این، خاص بودن کلیسا را نشان می‌دهد و اینکه بخشی از جامعه سایر مسیحیان باشیم، جامعه‌ای که در آن می‌توانیم به یکدیگر کمک کنیم.

در امثال نوشته شده است که شخص عاقل به نصیحت دیگران گوش می‌دهد. پس توصیه می‌شود در جستجوی افرادی که خردمند و با تجربه هستند، باشیم. به پندهای آن‌ها گوش دهیم و تصمیم آگاهانه‌ای بگیریم و در نهایت تصمیم نهایی با خود ما است اما گرفتن مشاوره عاقلانه است.

اما از کجا باید بدانیم که آیا این خداوند است که با ما از طریق روح و از طریق دوستانمان صحبت می‌کند یا خودمان هستیم که به کاری که می‌خواهیم انجام دهیم فکر می کنیم؟ البته ممکن است مرتکب اشتباه شویم یا چیزی را که می‌شنویم به اشتباه تفسیر کنیم اما کتاب مقدس در آزمودن صحت شنیده‌هایمان به ما کمک می‌کند.

یوحنا می‌گوید: ارواح را بیازمایید تا ببینید که آیا در واقع از جانب خداست یا نه. پس اول باید ببینیم در راستای آموزه‌های کتاب مقدس است؟ دوم، آیا نیروبخش، مشوق و تأییدکننده است؟ آیا عشق را زیاد می‌کند؟ اگر عشق نیست، در آن صورت از سوی خداوند نمی‌آید.

سوم، آیا حس آرامش خداوند رو در مورد این تصمیم احساس می‌کنید؟ پولس می‌نویسد، آرامشی که مسیح به شما می‌بخشد، قاضی وجدان شما باشد. پس اگر در مورد تصمیم خود حس آرامش ندارید، در آن صورت، احتمالا درست نیست.

۴. عقل سلیم چهارمین راهی است که خداوند از طریق آن هدایت می‌کند. وقتی یک مسیحی می‌شوید تمام منطق و خودتان را از دست نمی‌دهید. شما هنوز خودتان هستید. وعده‌های هدایت خداوند برای این نیست که ما را از مشکل فکر کردن نجات دهد.

کتاب مقدس خواست کلی خداوند را به ما می‌گوید. به عنوان مثال ما می‌دانیم که تجرد یک دعوت متعالی است. عیسی مسیح ازدواج نکرد، اما به طور کلی، ازدواج عرف است.

اما کتاب مقدس به ما نمی‌گوید که با چه کسی باید ازدواج کنیم. باید عقل سلیم خود را به کار گیرید و از خود بپرسید که آیا با هم سازگاری داریم؟

تصمیم‌گیری‌های کاری هم همینطور هستند. گاهی اوقات بعد از اینکه مردم اعتقاد پیدا می‌کنند، به این فکر می‌کنند که آیا باید شغلم را ترک کنم؟

پولس می‌گوید هر کس در آن حالی که خدا برایش معین نموده و او را در آن حال خوانده است، بماند. هر کسی در آن حالتی بماند که در آن، دعوت خدا را پذیرفت. خداوند از فراخواندن شما در آن شغل هدف داشته است.