محبت خدا در مسیحیت
برگرفته از موعظه کشیش Paul Washer
گاهی از روی اطاعت از خدا کارهای زیادی انجام می دهیم ولی محبت خدا را در کنار آن حس نمی کنیم یا عشقی از خدا دریافت نمی کنیم چرا؟
قبل از هر چیزی باید ببینیم چگونه می توانیم محبت خدا را بشناسیم. قبل از هر چیزی ببینیم خدا کیست و صفات خدا رابشناسیم.
برتری های خدا و مهر واقعی خدا را بشناسیم. و خدا را فقط از طریق کلامش می توانیم بشناسیم.
وقتی می خواهیم کاری را انجام دهیم نیاز به نیروی محرکه ای داریم که ما را رو به جلو ببرد.این نیرو باید بزرگ باشد تا ما را حرکت دهد.
فرض کنید من روی زمین خوابیده ام و برای بلند شدن از روی زمین با تمام قدرتم کمربندم را بالا می کشم ولی هیچ اتفاقی نمی افتد،در واقع بیخودی به خودم فشار می آورم چون برای بلند شدن از روی زمین به نیرویی نیاز دارم که بزرگتر از جاذبه باشد تا بر آن غلبه کند.
مثال خیلی از ما ها دقیقا مثل اینست ،تقلاهای بی نتیجه.
اینکه در دور همی های مختلف مسیحی شرکت می کنی ،در کانال های مختلف مسیحیت عضو هستی به موعظه های کشیش های مختلف گوش می دهی.
محبت خدا در مسیحیت
گرچه همه ی اینها انگیزه ی تو را بالا می برد ولی اینها مثل آتش های مصنوعی هستند که برای خودت درست می کنی تا گرم شوی،
برای گرم شدن باید آتش را از منبع اصلی آتش دریافت کنی. نیرویی که واقعا تو را تکان دهد و به حرکت درآورد. کنفرانس ها، دور همی ها و …خیلی خوبند ولی موقتند. تو را بالا میبرد ولی دقیقا با همان سرعت سر جای خودت برمی گردی. درست مثل دو طناب است که بهم می پیچیم و به محض رها کردن به حالت اولیه بر می گردند. تو نیاز داری نیرویی بگیری که خیلی قوی باشد و این نیرو را باید از خدا بگیری
“ای تمام خدا ترسان و کسانیکه گفتار بنده او را اطاعت میکنید، راهی که شما میروید ممکن است تاریک باشد، امّا به خداوند توکّل نمایید، و به خدای خود اعتماد کنید. تمام شما که برای از بین بردن دیگران آتش میافروزید، خودتان در آن آتش نابود خواهید شد. خداوند خودش چنین خواهد کرد و شما گرفتار سرنوشت دردناکی خواهید شد.”
اشعیا۵۰: ۱۰-۱۱
کیست از شما که از خداوند میترسد، و سخن خادم او را می شنود؟ هر که در تاریکی سالک است و روشنایی ندارد، بگذار بر نام یهوه توکل کند و بر خدای خویش اعتماد بندد. اما همۀ شما که آتش میافروزید، و به مشعل ها مجهز ید، بروید و در نور آتش خویش سالک شوید، در نور مشعلهایی که افروخته‌‌‌اید. اما این از دست من به شما خواهد رسید که در عذاب خواهید مرد.
در واقع در مسیحیت خداشناسی بالاتر از همه چیز است.
وقتی کسی ایمان می آورد ،معمولا به او می گویند که وقتی کتاب مقدس را می خوانی ببین هر بخشی که می خوانی چه کاربردی در زندگیت دارد و با تو چه حرفی میزند.
بله این خیلی مهم است ولی این آخرین چیزی ست که باید به آن فکر کرد اولین چیز اینست که ببینید آن بخش راجع به خدا چه می گوید.
چه صفتی از خدا را به ما نشان می دهد چه وجحی از قدرت خدا را نمایان می کند و هر چه بیشتر در مورد خدا و ذات او بدانید محبتش را بهتر می شناسید و بهتر به او اعتماد می کنید.
محبت خدا در مسیحیت
از من می پرسند آیا اتفاق افتاده که حس کنی هیچ چیزی از بالا دریافت نمی کنی و هیچ عشقی از خدا دریافت نمی کنی؟
بله خیلی پیش آمده گاهی صبح بیدار می شوم انگار خیلی تنهام و همه چیز از من دور است، اصلا‌ً هیچ انگیزه ای ندارم انگار خدا خیلی از من دور است، ولی دقیقاً همان موقع می گویم، من به خدا اعتماد دارم و به وفا داری خدا نیز اعتماد دارم. شاید الان حسش نکنم ولی چون خدا را می شناسم و محبت او را می شناسم و ارزش کاری که برایم کرده را می دانم و مطمئن هستم که برایم برنامه دارد . بنابراین هر کاری می کنم از روی اطاعت است.
گاهی که خودت را در تاریکی حس می کنی ،هیچ نوری نمی گیری، هیچ حسی از بالا نمی گیری در این شرایط خیلی بیشتر از زمانهایی که در نوک قله ی ایمان هستی، خدا را جلال می دهی.
چون باوجود اینکه چیزی دریافت نمی کنی با این حال به خدا اطمینان داری که هست و دارد می بیند و همراهت است.
ما با احساسات عمل نمی کنیم، این درست نیست که اگر محبت خدا را حس کردم عمل کنم و اگر نه هیچ کاری نکنم .
این رابطه فراتر از احساسات است. گرچه گاهی احساسات اینقدر بالا می رود که حس می کنی در آسمان هستی و خدا تو را در برگرفته است و حضور خدا را کامل حس می کنی ولی لحظاتی هم هست که حس تنهایی داری و اگر در این شرایط هم همانطور رفتار کنی یک مسیحی واقعی هستی.
مسیحی واقعی کسی است که بداند خالقش کیست.
“بنابراین ای برادران من، با توجّه به این رحمت‌‌های الهی، از شما در خواست میکنم بدنهای خود را به عنوان قربانی زنده و مقدس که پسندیده خداست، به او تقدیم کنید.
عبادت روحانی و معقول شما همین است. هم شکل این جهان نشوید بلکه به وسیلهٔ تجدید افکار، وجود شما تغییر شکل یابد تا بتوانید ارادهٔ خدا را تشخیص بدهید و آنچه را که مفید و پسندیده و کامل است، بشناسید.”
رومیان ۱۲: ۲-۱
پس ای برادران، در پرتو رحمت های خدا، از شما استدعا میکنم که بدنهای خود را همچون قربانی زنده و مقدّس و پسندیدۀ خدا تقدیم کنید که عبادت معقول شما همین است. و دیگر هم شکل این عصر مشوید، بلکه با نو شدن ذهن خود دگرگون شوید. آنگاه قادر به تشخیص ارادۀ خدا خواهید بود؛ ارادۀ نیکو، پسندیده و کامل او.
