منظور مسیح از داشتن چوب در چشم چیست؟

منظور مسیح از داشتن چوب در چشم چیست؟

نکته اولی که عیسی بر آن تأکید می کند این است که ما سعی می کنیم یک پر کاه و حتی یک ذره خاک اره را از چشم دیگران خارج کنیم ، در حالی که در چشم خودمان چوب وجود دارد . واضح است که وقتی چوب در چشـم ما باشـد ، نخواهیم توانست پر کاه را از چشم برادر خود بیرون بیاوریم ، زیرا نمی توانیم خوب ببینیم . به علاوه اگر در حالی که در چشم خود چوب داریم ، سعی کنیم خس را از چشم دیگری بیرون آوریم ، ریاکار خواهیم بود ، یعنی به آنچه می گوییم خودمان عمل نمی کنیم .

شاید اغلب ما خوب بدانیم که مقصود عیسی از وجود پرکاه در چشم دیگران چه بود . مقصود عبارت از اشتباهی می باشد که ما فکر می کنیم در برادر خود یافته ایم . این اشتباه ممکن است کاری باشـد که او به ضرر ما انجام داده یا طرز رفتار او نسبت به ما باشد . ولی باید دید منظور عیسی از این که می گوید چوب در چشم خود داریم ، چیست ؟ به نظر من مقصود اصلی عکس العملی است که ما در مقابل پر کاه در چشم دیگری ، از خود نشان می دهیم . البته ما منکر نیستیم که در برادر ما اشتباهی وجود دارد ولی چیزی که می خواهیم بگوییم این است که عکس العمل و طرز رفتار ما در برابر این اشتباه ، خود اشتباه است !

منظور مسیح از داشتن چوب در چشم چیست؟

پر کاهی که در چشـم او وجـود دارد ، در ما عصبانیت و سردی و روح و انتقاد و تلخی و سخنان زشت و بدخواهی ایجاد کرده است .      تمام اینها از یک سرچشمه آب می خورند که نداشتن محبـت خوانده می شـود . عیسای مسیح این محبت نداشتن را خیلی بدتر از پر کاهی می داند که در چشم برادر ما است. ( این پر کاه گاهی آنقدر کوچک است که برادر ما متوجه وجود آن نیست و اغلب غیر عمدی است ) . عیسی مسیح با مثال آوردن از پر کاه و چوب که یکی خیلی کوچک و دیگری خیلی بزرگ است ، می خواهد به ما بفهماند که عکس العمل ما در مقابل اشتباهات جزئی دیگران چقدر بدتر از اشتباهات آنهاست !

هر بار که ما با انگشت خود به اشتباهات یک نفر اشـاره می کنیم و می گوییم « تقصیر توست » . سه انگشت ما به خودمان اشاره می کند . خداوند باید بر ما رحم فرماید . زیرا اغلب با ریاکاری سعی کرده ایم دیگران را اصلاح کنیم . در حالی که خدا می داند که در قلب ما چیزهایی وجود داشته که هزاران بار بدتر از اشتباهات آنهاست . به علاوه نباید فکر کرد که صحبت فقط مربوط به عکس العمل های پرخشونت ماست .

در همان اولین باری که در ما عصبانیت شروع می شود و با اولین نشانه های نامهربانی و افکار انتقادآمیز پدیدار می گردد ، چوب در چشـم مـا به وجود می آید . اگر وضع ما این گونه باشـد ، قـدرت دیدمان کاهش می یابد و نمی توانیم برادر خود را آنطور که هست ببینیم و فراموش می کنیم که خداوند او را دوست دارد . اگر وقتی با برادر خود صحبت می کنیم ، قلب ما پر از این گونه خیالات باشـد ، طبیعتاً او هم با ما مثـل خودمان رفتار خواهد کرد . زیرا در روابط بین مردم این قاعده حکمفرماست : « با همان پیمانه که وزن کنید ، برای شما وزن خواهد شد » ( متی ۲ : ۷ ) .

برگرفته از کتاب راه صلیب

محبت قابل اعتماد مسیح

اینستاگرام وبسایت عیسی مسیح