وقتی اطمینان روحانی نداریم

وقتی اطمینان روحانی نداریم .

تعـداد ایماندارانی که از نداشـتن اطمینان روحانی رنج می برند ، بیش از آن اسـت کـه در وهله اول به ذهنمان خطور میکنـد . با وجود تعهدی که به مسیح سپرده اند ، احساس نمی کنند که نجات یافته اند ، و این امر این سؤال را پیش می آورد : « وقتی خدا را به زندگی خود دعوت کردم ، آیا او مـرا اجابت نکرد ؟ » معمولاً سه عامل در نداشتن اطمینان روحانی دخیل هستند .

نخستین عامل این است که تأکیدی نابجا بر احساسات می گذاریم . گرچه رستگاری و نجات عموماً بر احساسات اثر می گذارد ، اما فقدان احساسات شدید نشانه این نیست که شخص نجات نیافته است . آمرزش گناهان و نوشته شدن نـام شـخص در « دفتر حیـات بره » ( مکاشـفه ۲۷:۲۱ ) ، بر پایه تعهـد قرار دارد نه احساسات . در کتاب مقدس ، هیچ نکته ای صریح تر از این نیست که مسیح گناهکاران را می پذیرفت ؛ او فرموده : « بیایید نزد من … . که من به شـما آسـایش خواهـم بخشـید . » ( متی ۲۸:۱۱ ) ؛ و نیز : « آن که نزد من آیـد ، او را هرگز از خود نخواهم راند . » ( یوحنا ۳۷ : ۶ ) .

عامل دوم می تواند این باشد که وقتی در ابتدا به مسیح تعهد سپردیم ، به طور کامل توبه نکردیم . توبه چیزی بیش از طلب بخشایش گناهانمان از خدا اسـت ؛ آن شامل تسلیم نفس خود به او نیز می شود . نفس آن هسته مرکزی خودمحوری ما است ، و تا زمانی که در خدا نپذیرفته باشیم که او را در مرکز زندگی مان قرار دهیم و نفس خود را در حاشیه ، به درستی توبه نکرده ایم .

عامل سوم ممکن است این باشد که جریان یافتن آمرزش خدا در ما ، به خاطر عدم تمایل ما به بخشیدن دیگران ، مسـدود شـده باشـد . وقتی از دیگران ، تلخی و تنفـر در دل نگاه می داریم ، مانعی بر سر راه جاری شـدن بخشایش خدا در وجودمان ایجاد می کنیم . منظور این نیست که خدا ما را نخواهد آمرزید ، بلکه اینکه آمرزش او نخواهد توانست به اعماق روح ما نفـوذ کند ، زیرا خودمان سدی بر سر راه آن گذاشته ایم . به این سه عامل توجه کنید ، گامهای لازم را بردارید ، و همانقـدر کـه فرارسیدن روز در پی شـب قطعی است ، جریان یافتن اطمینان روحانی نیز قطعی خواهد بود .

وقتی اطمینان روحانی نداریم .

آیاتی که باید بر آنها تأمل کرد.

حقیقتی که می توانیم به آن تکیه کنیم .

اول یوحنا ۱ : اگر به گناهان خود اعتراف کنیم ، او که امین و عادل است ، گناهان ما را می آمرزد و از هر نادرستی پاکمان میسازد . ( آیه ۹ ) .

دسترسی به خدا از راه ایمان حاصل میشود ، نه از احساسات .

رومیان ۵ : پس چون از راه ایمان پارسا شمرده شده ایم ، به واسطه خداوندمان عیسای مسیح از صلـح با خـدا برخورداریم . ما توسـط او ، و از راه ایمان ، به فیضی دسترسی یافته ایم که اکنون در آن استواریم . ( آیات ۱-۲ ) .

رستگاری هدیه ای است که می توانیم دریافت کنیم .

افسسیان ۲ : زیرا به فیض و از راه ایمان نجات یافته اید و این از خودتان نیست ، بلکه عطای خداست و نه از اعمال ، تا هیچکس نتواند به خود ببالد . ( آیات ۸-۹ ) .

پشیمانی قلبی هرگز نادیده گرفته نخواهد شد .

مزمور ۵۱ : قربانیهای پسندیده خدا روح شکسته اسـت ؛ خدایا ، دل شکسته و توبه کار را خوار نخواهی شمرد . ( آیه ۱۷ ) .

وقتی اطمینان روحانی نداریم .

آیا این همان چیزی است که مانع امور می گردد ؟

متی ۶ : « زیرا اگر خطاهای مردم را ببخشید ، پدر آسمانی شـما نیز شما را خواهد بخشید . اما اگر خطاهای مردم را نبخشید ، پدر شما نیز خطاهای شما را نخواهد بخشید . ( آیات ۱۴-۱۵ ) .

هشداری سنگین ، اما ضروری .

متی ۱۸ : « به همین گونه پدر آسمانی من نیز با هر یک از شما رفتار خواهد کرد ، اگر شما نیز برادر خود را از دل نبخشید . » ( آیه ۳۵ ) .

ما خود را برای دریافت رستگاری ، به مسیح تقدیم می کنیم ؛ او نیز آن را تکمیل می کند .

عبرانیـان ۷ : پس او قادر است آنان را که از طریق وی نزد خدا می آیند ، جاودانه نجات بخشد ، زیرا همیشه زنده است تا برایشان شفاعت کند . ( آیه ۲۵ ) .

دعا

ای پدر آسـمانی که فیاض و مهربانی ، حقایق تو همچون چراغی است برای روح من . مرا یاری فرما تا در مورد این مسائل ، همین الآن تأمل کنم و هـر اصلاح ضروری را در خـودم به وجـود بیـاورم . به نام بی همتـا و پیروزمنـد مسـیح دعا میکنم . آمین .

دانلود کتاب الف