محتوای کتاب‌ مقدس زیر تیغ سانسور «افراطیون خودسر»

وزارت ارشاد به ناشر مزامیر ابلاغ کرده کلمه «اسرائیل» را سانسور کند اما ناشر می‌گوید قصد ندارد این ابلاغیه را هم همچون ابلاغیه‌ی پیشین جدی بگیرد و به آن عمل نخواهد کرد حتا اگر درخواست چاپ تعلیق شود.

رضا نساجی نویسنده و فعال نشر دوم خرداد در یک یادداشت که سایت «اعتماد آنلاین» منتشر کرد با انتقاد از سانسور شدید محتوای کتاب‌ها توسط وزارت ارشاد پرده از حذف کلمه «اسرائیل» از محتوای کتاب مزامیر برداشت.
او در مقدمه این یادداشت می‌نویسد «برای ملتی که حاکمانش راه ترقی و پیشرفت خود را نه در نهاد دانشگاه و نشر کتاب، که در توپ‌ریزی و تفنگ‌سازی از بیگانه می‌دانستند، البته که باروت و تفنگ اختراع مهم اروپاییان بود نه ماشین چاپ».
نساجی شرح داده در چاپ پیشین این کتاب در سال ۸۴ با روی کار آمدن وزیر ارشاد اول آقای احمدی‌نژاد، اداره‌ی کتاب به‌رغم صدور مجوز نشر در دولت قبل، با عدم صدور مجوز اعلام وصول کتاب، مانع از پخش آن شد و نهایتن با چانه‌زنی‌های بسیار، قرار شد کتابی که مدت‌ها در انبار مانده بود، تنها به هموطنان کلیمی (و نه حتی مسیحی!) فروخته شود!
او در ادامه گفت «یک سال پیش بود که با درخواست دوباره برای مجوز کتاب مزامیر، ابلاغیه‌ای در آستانه‌ی تحویل سال جدید از اداره‌ی کتاب صادر شد که در آن ممیز کتاب خواستار حذف کلیه‌ی آیاتی بود که نام «اسرائیل» در آن آمده است. بدین ترتیب، عیدی ارشاد به این ناشر، چیزی نبود جز شوخی با کتب مقدس. به بیان بهتر، درخواست سانسور کتاب دینی هموطنان کلیمی و مسیحی ما. آن‌هم بابت ده بار تکرار نامی در این کتاب که البته ۴۱ بار در قرآن هم آمده است و لذا می‌بایست قرآن را چهار برابر سانسور کرد!»
او در نهایت نوشته ناشر مزامیر قصد ندارد این ابلاغیه را هم همچون ابلاغیه‌ی پیشین جدی بگیرد و عمل کند و به طور طبیعی درخواست مجوز کتاب به حالت تعلیق درخواهد آمد اما سانسور کتب مقدس هم از جنس اعمال خودسرانه‌ی افراطیون است و که آرامگاه استر و مردخای در همدان را آتش زدند و هم باعث رنجش هموطنان کلیمی و آبروریزی برای دولت و ملت ایران می‌شود.
نهادهای نظارتی که حوزه فرهنگ و هنر و نشر را تحت کنترل دارند بارها چاپ کتاب‌ها و ترجمه‎ هایی را که در آن به مسیحیت پرداخته شده ممنوع کردند یا از سطح کتابفروشی‌ها و نمایشگاه‌ها جمع کردند.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی چاپ و انتشار کتاب با محتوا و مضامین مسیحی و یهودی بسیار محدود شد. به عنوان مثال چاپ کتاب مقدس مسیحیان به زبان فارسی ممنوع است و بسیاری از نسخه‌های کتاب مقدس مصادره شده از نوکیشان مسیحی در کنار مواد مخدر و بطری‌های مشروب الکلی به آتش کشیده می‌شود، همچنین حمل بیش از یک کتاب انجیل جرم است و افراد مذکور به جرم تبلیغ مسیحیت بازداشت می‌شوند.
گزارش‌های زیادی وجود دارد در مورد اینکه از ورود و چاپ کتاب‌های الهیاتی مسیحی به ایران ممانعت می‌شود و یا کسانی که در چاپ این کتاب ها نقش دارند دستگیر می‎شوند و اینکه شبانان و مبشرین مسیحی حق بشارت و توزیع انجیل را ندارند و همواره از سوی نهادهای امنیتی و اطلاعاتی تحت کنترل می‌باشند.
با همه این‌‌ها اینترنت و شبکه‌های ماهواره‌‌ای تا حدود زیادی توانسته‌اند پل میان مردم و دنیای آزاد باشند جایی که در آن خبری از ممیزی‌های وزارت ارشاد و پلیس فتا و اطلاعات سپاه و حوزه‌‌ها نیست. نسخه‌های الکترونیکی بسیاری از کتاب‌‌های مرجع به صورت نوشتاری و صوتی در دسترس افراد است. در واقع سانسور کتاب ضربه به حیثیت جمهوری اسلامی از یک سو و ضربه اقتصادی به ناشران و صاحبان موسسات و انتشاراتی‌‌ها از سوی دیگر می‌زند.
نکته مهمی که نساجی به عناون ناشر روی آن دست گذاشت آنجاست که می‌گوید «ناشر مزامیر قصد ندارد ابلاغیه را هم همچون ابلاغیه‌ی پیشین جدی بگیرد و عمل کند». این حرف یعنی عدم تبعیت از امر و نهی‌های نظام و البته اگر ناشر جز این هم رفتار می‌کرد و کتاب‌های سانسور شده منتشر می‌شد نه تنها فروش نمی‌رفت بلکه ضرر مالی می‌کرد و چوب حراج به حیثیت خود زده بود.