خطر دیپورت یک پناهجوی «نوکیش مسیحی» از سوئد به ایران

اداره مهاجرت سوئد حکم ترک خاک نوکیش مسیحی «دانیال علی‌کائی» را اواسط آبان ۱۳۹۹ به او ابلاغ کرد اما از آن زمان تاکنون تمام تلاش‌های قانونی وی برای لغو این حکم بی‌نتیجه مانده است.

«دیپورت نوکیشان مسیحی ایرانی که درخواست پناهندگی آنها در کشورهای اروپایی مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد نگران کننده است؛ به ویژه آنکه سابقه نشان داده بازگشت این افراد به ایران برای آنها تهدیدی جدی است زیرا حکومت مجازات آنها را شدیدتر می‌کند.
گزارش‌ها حاکیست دانیال علی‌کائی از نوکیشان مسیحی پناهجو در سوئد در خطر دیپورت به ایران قرار گرفته است.
این نوکیش مسیحی گفت ۱۲ نوامبر سال ۲۰۲۰ (برابر با ۱۸ آبان ۱۳۹۹) اداره مهاجرت سوئد حکم ترک خاک را به او ابلاغ کرد اما از آن زمان تاکنون تمام تلاش‌های قانونی وی برای لغو این حکم بی‌نتیجه مانده است.
پرونده دانیال علی‌کائی مربوط به فوریه سال ۲۰۱۰ (بهمن ۱۳۸۸) است. در دورانی که فشارهای حکومت به منتقدان سیاسی و دگراندیشان مذهبی پس از اعتراضات سال ۱۳۸۸ به نتایج انتخابات ریاست جمهوری تشدید شد و نهادهای امنیتی به شدت با مبشران مسیحی و تشکیل کلیساهای خانگی به شدت برخورد می‌کردند.
یکی از بازداشتی‌ها در آن دوران «ویلسون عیسوی» کشیش کلیسای آشوری کرمانشاه بود. او دوم فوریه ۲۰۱۰ (برابر با ۱۳ بهمن ۱۳۸۸) در حالیکه برای ملاقات با دوستش به شاهین شهر اصفهان سفر کرده بود، بازداشت شد. موج دستگیری‌ها به کرمانشاه، اصفهان و تهران هم رسید و شمار دیگری از نوکیشان مسیحی بازداشت یا احضار و مورد بازجویی قرار گرفتند. یکی از آنها دانیال علی‌کائی بود که نیروهای امنیتی به منزل او در شاهین شهر هجوم بردند و پس از تفتیش منزلش چندین کتاب مقدس و جزوه و چند تابلو را ضبط کردند. علی‌کائی پس از آن ماجرا بارها توسط نهادهای امنیتی احضار و مورد بازجویی قرار گرفت.
فشار بر اقلیت‌های دینی به ویژه مسیحیان در دولت دوم محمود احمدی‌نژاد پس از نطق علی خامنه‌ای در مهرماه ۸۸ اوج گرفت. رهبر جمهوری اسلامی در روز ۲۷ مهر ۱۳۸۹ در اولین روز سفر نه روزه اش به قم ضمن اعلام آن که «فتنه سال ۸۸ کشور را در برابر میکروبهای سیاسی و اجتماعی واکسینه کرد»، گفت «دشمنان اسلام» قصد دارند که دین را در جامعه ایران تضعیف کنند و برای این کار، از جمله به «اشاعه بی‌بند و باری و اباحی‌گری، ترویج عرفان های کاذب، ترویج بهائیت و گسترش کلیساهای خانگی» می‌پردازند.
در پی آن مقام‌های سیاسی و مذهبی دیگر نیز با سخنانی به این موج دامن زدند تا مقامهای امنیتی و قضایی بتوانند به صورتی سازمان یافته به دگراندیشان و اقلیت‌های مذهبی هجوم آورند.
دانیال علی‌کائی می‌گوید «پاسپورت و تلفن همراه من مدت‌ها ضبط بود. مدام به خانه و محل کارم که شیرینی فروشی بود سرکشی می‌کردند و چندبار در خانه‌های امن و یک بار در ستاد خبری نهاد ریاست جمهوری در اصفهان بازجویی شدم.»
این نوکیش مسیحی سال ۲۰۰۹ در کلیسای پنطیکاستی در اصفهان تعمید آب گرفت. او هرچند برای حفظ جان خود و دور کردن تهدیدهای امنیتی از خانواده‌اش در مورد تعمید سکوت کرده بود اما پس از مدتی ویدئو و عکس‌هایی از مراسم تعمید شماری از نوکیشان مسیحی بدست اطلاعات می‌افتد که علی‌کائی نیز بین آنها بود. در همین دوران گذرنامه او ضبط و ممنوع‌الخروج شد.
با افزایش فشارها به دانیال علی‌کائی او فرزند و همسرش را از ایران به سوئد فرستاد و با دوندگی توانست پس از مدتی طولانی پاسپورتش را بگیرد و سال ۲۰۱۷ به سوئد برود اما در سه مرحله به بهانه‌های مختلف درخواست پناهندگی او مورد قبول واقع نشد و هفت ماه است که در شرایط اضطراری قرار دارد و اکنون دانیال علی‌کائی از نهادهای حقوق بشری می‌خواهد او را یاری کنند.
حکومت اسلامی در ایران مسیحیان دیپورتی را بازداشت می‌کند. یکی از آنها که چنین وضعیتی پیدا کرد «فاطمه آزاد بود که مرداد سال ۱۳۹۸ پس از اخراج از آلمان به ایران بازگشت و در تهران دستگیر شد.» مدتی بعد عفو بین‌الملل از آلمان خواست در مورد دیپورت نوکیشان مسیحی ایرانی بازنگری کند.